The Marshall Building, Londen, UK
Over The Marshall Building
Met een oppervlakte van ongeveer 18.100 m2 is het Marshall-gebouw het nieuwste project in het campusbrede herontwikkelingsprogramma van de London School of Economics and Political Science (LSE). Het nieuwe vlaggenschip zal tien verdiepingen en twee kelderverdiepingen tellen en zal onderdak bieden aan The Marshall Institute for Philanthropy and Social Entrepreneurship, opgericht door Sir Thomas Hughes-Hallett en Sir Paul Marshall om de impact, doeltreffendheid en aantrekkingskracht van particuliere bijdragen aan het algemeen welzijn te verbeteren.
Interior Perspective. Image © Grafton Architects
Het Marshall-gebouw is in zijn geheel een betonnen constructie, maar binnen het geraamte bevinden zich een aantal integrale staalconstructies die zijn aangebracht om de nodige draagkracht te creëren, de gewenste architectonische visie te verwezenlijken en om slankere profielen te behouden.
Al het staalwerk zal in het afgewerkte gebouw aan het zicht worden onttrokken, aangezien het in beton zal worden ingekapseld om op te gaan in de aangrenzende structuren. Twee van de meest opvallende elementen van het staalwerk zijn echter de twee boomachtige structuren, die open ruimten helpen creëren en de aanzienlijke lasten gelijkmatig naar de funderingen overbrengen.
Steel connection element. Image © Bourne Group
Staal werd gebruikt voor de bomen omdat de vier takken samen ongeveer 3.500 ton dragen, wat niet haalbaar was in beton gezien de beschikbare constructiezones. Staal werd ook gekozen als de meest geschikte vorm van constructie vanwege de concentratie van het belastingseffect van harkkolommen.
De voltooiing van het Marshall-gebouw is gepland voor het begin van het herfstsemester van 2021.
Gebruik van IDEA StatiCa
Het ontwerpteam van de Bourne Group maakte modellen in IDEA Statica om de verbindingen te ontwikkelen voor alle stalen takken waaruit de bomen zijn opgebouwd, waarbij de belastingen op elk van de afzonderlijke koppellocaties werden toegepast.
Dit gaf een goed beeld van hoe de knopen zich gedroegen onder de complexe belasting waaraan zij werden onderworpen. Door de unieke structuur van de knopen was het bovendien een uitdaging om een productievolgorde te bepalen die voldoende toegang gaf tot alle lassen.
IDEA Statica stelde het team in staat om visueel de piekspanningen te identificeren die door het materiaal gaan en om elk element en zijn las, die de knopen vormden, individueel te bepalen.
Resultaten
Door IDEA Statica te gebruiken om de analyse van deze verbindingen uit te voeren, konden 16 verschillende belastingscombinaties op de verbinding worden toegepast, wat tijd bespaarde door automatisch de worst-case spanningen door de knopen te berekenen. Vanwege de complexiteit van sommige plaatgeometrieën werden deze 2D getekend in CAD, zodat ze direct in de IDEA StatiCa modellen konden worden geïmporteerd als een profiel en een dikte kregen.
Meer informatie over het Marshall-gebouw:
| Architect | Grafton Architects |
| Bouwkundig ingenieur | AKT II |
| Staalwerk Aannemer | Bourne Steel |
| Hoofdaannemer | Mace |
| Hoofdklant | London School of Economics |
Mark Hill, Associate Director
Bourne Group Ltd
"Met IDEA StatiCa kan een spanningsanalyse worden uitgevoerd op zeer complexe verbindingen en de software is zeer eenvoudig in gebruik. Dit hielp ons bij het ontwerp van de belangrijkste knoopverbindingen van The Marshall Building."
Over de auteur:
Mark Hill werkt al 13 jaar voor de Bourne Group. Hij kwam direct van de universiteit via Bourne's graduate training programma. Hij is nu Associate Director voor de ingenieursafdeling van Bourne en beheert het structurele ontwerp van diverse projecten.
Meer op: www.bournegroup.eu
